பிற்பகல் செய்யின் (தம்மாத்துண்டு கதை)
சட்டென்று அவளைப் பிரிந்தேன், திடீரென ஒலித்த அழைப்புமணியின் கிர்ர்ர்ர் ஓசைதான் அதன் காரணி. அவள் ஆடையை அவசர அவசரமாக திருத்திக் கொண்டாள், நான் என் சிகையை.
"என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க உள்ள, எதுக்கு கதவு தொறக்க இவ்ளோ நேரம் ?" வினாவுடன் உள்ளே நுழைந்த விமலா, அவளைப் பார்த்ததும் உக்கிரமானாள். "ஓஹோ, வெறும் பேச்சா இருந்தத ப்ரூவ் பண்ணுறீங்களோ, ஆள் இல்லாத சமயமா பாத்து என் பெட்ரூமுக்குள்ளேயே......? சரி நான் இருக்கறதுதான உங்களுக்கு எடஞ்சல், என் பொண்ண மட்டும் முடிஞ்சா பாத்துக்கோங்க, அதும் கஷ்டம்னா அவள ஏதாது அனாத விடுதில சேத்துட்டு ஆடுங்க" என்று சொல்லிவிட்டு கெரசின் கேனையும், தீப்பெட்டியையும் எடுத்துக் கொண்டு, பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்து ஆத்திரத்துடன் கதவைச் சாத்தினாள்.
"அய்யய்யோ.....விமலா, நாங்க ஆபிஸ் அக்கவுண்ட்ஸ்தான் டேலி பண்ணிட்ருந்தோம், உனக்குத் துரோகம் பண்ணவே மாட்டேன், கதவத் தொறடி, நீ இல்லன்னா, நாங்க அனாதையா நிப்போம்" என்று நான் கதவைத் தட்டி கையாலாகாமல் அலறிக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது என் தலையில் யாரோ ஓங்கி அடித்தார்கள்.
மலங்க மலங்க விழித்தேன். நீல இரவுவிளக்கின் ரம்மியமான ஒளி, ஏசி குளிர்காற்றை வீசியடித்துக் கொண்டிருந்தது, என் தலை மேல் காலைத் தூக்கிப் போட்டபடி கனிஷ்கா அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள், கைக்கெட்டிய தூரத்தில் விமலா தன் முதுகைக் காட்டியபடி படுத்திருந்தாள். என் நெற்றியில் கைவைத்துப் பார்க்கிறேன், குளிரிலும் வேர்த்திருந்தது. 'அடச்சீ, இதென்ன இப்படி ஒரு துர்கனவு, எவ அது, கூட இருந்தவ ?' என்று முனகிக் கொண்டே எழுந்து பாத்ரூம் லைட்டைப் போட்டேன்.
"மே ஐ கம்மின் சார்" என்றபடி கொஞ்சல் குரலில் இனிய சங்கீதமாய் ஓர் ஒலி.
" எஸ் " என்ற என் குரலுக்கு அப்புறம் நுழைந்தவளைப் பார்த்து அப்படியே பிரமித்துப் போனேன். வாவ் என்ன அழகு, என்ன கலர், எப்பேற்பட்ட ஸ்ட்ரக்ச்சர், இவ்வளவு அலை அலையாய் கூடக் கூந்தல் இருக்குமோ ? வாய் பிளந்தபடி பார்த்துக் கொண்டிருந்த என்னிடம், "ஸ்டாண்டர்ட் சார்டர்ட் பேங்க்லருந்து வர்றேன் சார், உங்க பெர்சனல் லோன் சம்பந்தமா ஒரு ஸ்மால் வெரிபிகேசன்...........
'இவள எங்கயோ பாத்திருக்கேனே ?' என்ற என் சிந்தனை, எங்கிருந்தோ வந்த தீய்ந்து கருகிய ஒரு வாடையில் முற்றுப் பெற்றது !!!
THE END
"என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க உள்ள, எதுக்கு கதவு தொறக்க இவ்ளோ நேரம் ?" வினாவுடன் உள்ளே நுழைந்த விமலா, அவளைப் பார்த்ததும் உக்கிரமானாள். "ஓஹோ, வெறும் பேச்சா இருந்தத ப்ரூவ் பண்ணுறீங்களோ, ஆள் இல்லாத சமயமா பாத்து என் பெட்ரூமுக்குள்ளேயே......? சரி நான் இருக்கறதுதான உங்களுக்கு எடஞ்சல், என் பொண்ண மட்டும் முடிஞ்சா பாத்துக்கோங்க, அதும் கஷ்டம்னா அவள ஏதாது அனாத விடுதில சேத்துட்டு ஆடுங்க" என்று சொல்லிவிட்டு கெரசின் கேனையும், தீப்பெட்டியையும் எடுத்துக் கொண்டு, பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்து ஆத்திரத்துடன் கதவைச் சாத்தினாள்.
"அய்யய்யோ.....விமலா, நாங்க ஆபிஸ் அக்கவுண்ட்ஸ்தான் டேலி பண்ணிட்ருந்தோம், உனக்குத் துரோகம் பண்ணவே மாட்டேன், கதவத் தொறடி, நீ இல்லன்னா, நாங்க அனாதையா நிப்போம்" என்று நான் கதவைத் தட்டி கையாலாகாமல் அலறிக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது என் தலையில் யாரோ ஓங்கி அடித்தார்கள்.
மலங்க மலங்க விழித்தேன். நீல இரவுவிளக்கின் ரம்மியமான ஒளி, ஏசி குளிர்காற்றை வீசியடித்துக் கொண்டிருந்தது, என் தலை மேல் காலைத் தூக்கிப் போட்டபடி கனிஷ்கா அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள், கைக்கெட்டிய தூரத்தில் விமலா தன் முதுகைக் காட்டியபடி படுத்திருந்தாள். என் நெற்றியில் கைவைத்துப் பார்க்கிறேன், குளிரிலும் வேர்த்திருந்தது. 'அடச்சீ, இதென்ன இப்படி ஒரு துர்கனவு, எவ அது, கூட இருந்தவ ?' என்று முனகிக் கொண்டே எழுந்து பாத்ரூம் லைட்டைப் போட்டேன்.
"மே ஐ கம்மின் சார்" என்றபடி கொஞ்சல் குரலில் இனிய சங்கீதமாய் ஓர் ஒலி.
" எஸ் " என்ற என் குரலுக்கு அப்புறம் நுழைந்தவளைப் பார்த்து அப்படியே பிரமித்துப் போனேன். வாவ் என்ன அழகு, என்ன கலர், எப்பேற்பட்ட ஸ்ட்ரக்ச்சர், இவ்வளவு அலை அலையாய் கூடக் கூந்தல் இருக்குமோ ? வாய் பிளந்தபடி பார்த்துக் கொண்டிருந்த என்னிடம், "ஸ்டாண்டர்ட் சார்டர்ட் பேங்க்லருந்து வர்றேன் சார், உங்க பெர்சனல் லோன் சம்பந்தமா ஒரு ஸ்மால் வெரிபிகேசன்...........
'இவள எங்கயோ பாத்திருக்கேனே ?' என்ற என் சிந்தனை, எங்கிருந்தோ வந்த தீய்ந்து கருகிய ஒரு வாடையில் முற்றுப் பெற்றது !!!
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக